PASDITE E SHËMTUAR
Era e zezë i ndez yjet
pasditja është e shëmtuar
aq shëmtuar sa që edhe nëna e saj nuk do të mund ta donte
unë jam i vetmuar
qeni im gjithashtu ndjehet i vetmuar
në dritare qan dimri
Vdekja vazhdon të përtypë një pjesë shumë të dashur të jetës sime
dhemb
shumë
do të ishte mirë të vinte Vjollca
të shtriheshim në shtrat të pinim nga një verë të kuqe
ose në qoftë se ajo do të donte
do të pinim çaj të zi
pastaj
do t’ia shpërthekoja këmishën
do ta liroja diellin
zogjtë dhe lumin që bart brenda trupit të saj
Në dritare kuis tmerrësisht dimri
do të ishte e mrekullueshme mallkuar qoftë
që ajo të vinte
