ERDHI APO SHKOJ
Thonë se ajo zbriti
nga një planet i largët
përderisa dielli
nanurisej
në prehërin e hënës
Thonë se kërrusur ishte
nga pesha e rëndë e një traste
që mbante ngarkuar mbi supe
mbushur përplot me dashni
Thonë se prej mjaltit
që e kishte në gjuhë
i ëmbël që bërë dhe deti
Thonë se nga shkëlqim
i nurit të saj
humbur kanë shikimin
janë çmendur
e vetën kanë vrarë
hamësit e të gjithë botës
Thonë e çfarë nuk thonë
ndodhi vetëtimthi
si në ëndërr
dhe askush s‘e kuptoj
erdhi më parë Evi apo shkoj
NË KËRKIM TË EMRIT
Tri herë pyeta Zotin
ç‘emër mund t’i jepja vetës
Më erdhën
Tridhjetë e tri përgjigje
Të falëm o At
ku mbet emri i Gjergjit
ËNDËRR DIMRI
Një natë të ftohtë dimri
mblodha në ëndërr
të gjitha gratë
që dikur më deshën
Ato i dhanë dorën njëra tjetrës
nisën të lozin një dreq valle
që kurrë s‘e kisha parë
Pastaj u shndërruan në ulkonja
shqyen sytë dhe u çartën
ulërimë e tyre pushtoi qiellin
Bobooo
zgjuan dhe Zotin
Ai thirri engjujt e dritës
urdhëroi që gjithçka
të kthehej nga e para
Oiiiii
ç‘hata po ndodhte bre
tundeshin dhe malet
