VALLJA ME EMRIN MREKULLIA.
Me pëllëmbë preku tokën,
Zjarrin ja mori Diellit
shpirti shqiptar shkriu borën,
Flakërimen ja coi qellitt.
Pastaj një rrotullim,
si toka rreth diellit…
dhe lindi vallja gjëmim,
Nga thellsia e memedheut
Vdiq ai valltar,
por gjëmimin e la pas,
emrin e kish shqiptar,
bir i lashtë pellazg.
Vallja me emrin mrekullia,
me tallaz sfidoi kohërat…
Valle fine madheshtia
flakadan për epokat
…
Këtë valle shqiptarie,
shpirti e ruajti të shenjtë,
një komb madhështie,
me kokën përmbi retë
.
Me kokën përmbi retë,
lindi vallja si gjëmim,
u përkund ajo në djep,
për të gjith kohërat mbretërim…
Me pëllëmbë preku tokën,
me krye ç’preku qiellin,
me valle mrekullloj epokën,
u bë binjak me vetë diellin.
Valle që vjen nga lashtësia
burim freskie nga Camerita
Kur nuk vdiq kurr su shua.
dhe në koherat kur u mërgua.
